Najczęściej leczone schorzenia łokcia – przyczyny i objawy

Pacjenci zgłaszający się z bólem łokcia to bardzo często przypadki chorób zawodowych.

Można wyróżnić trzy źródła bólu. Pierwsze to powtarzający się jeden ruch np. praca na taśmie produkcyjnej. Drugie, równie często spotykane to wielogodzinna niezmienna pozycja (np. cały dzień przy biurku). Trzecie natomiast są różnego rodzaju urazy.

Rozróżniając te trzy źródła bólu, już podczas wywiadu fizjoterapeuta może wstępnie postawić diagnozę potwierdzoną badaniem manualnym.

Trzy najczęstsze schorzenia stawu łokciowego jakie diagnozujemy to:

Łokieć tenisisty

Zalicza się do entezopatii i dotyczy przyczepu ścięgien prostowników palców i nadgarstka do nadkłykcia bocznego kości ramiennej. Według aktualnej wiedzy u podłoża łokcia tenisisty leżą powtarzające się mikrourazy w obrębie przyczepu, wywołane stałym przeciążaniem prostowników .

Czynności wywołujące schorzenie łokcia tenisisty:

– naprzemienne ruchy obrotowe przedramienia (np. praca śrubokrętem)

– noszenie ciężkich przedmiotów przy wyprostowanym łokciu

– nieprawidłowa technika gry w tenisa

Łokieć golfisty

To druga częsta entezopatia występująca w obrębie łokcia głównie mięśnia nawrotnego obłego oraz zginacza nadgarstka łokciowego do nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej.
Choroba ta powstaje w podobnym mechanizmie jak łokieć tenisisty i dotyczy głównie osób, które przeciążają ścięgna zginaczy nadgarstka oraz wykonują wielokrotnie powtarzane ruchy obrotowe przedramienia.

Zespół rowka nerwu łokciowego

Najczęściej schorzenie powstaje, kiedy dochodzi do ucisku na nerw łokciowy powodującego objawy neuropatii.

Do czynników zwiększających ryzyko występowania zespołu rowka nerwu łokciowego należą:

– płeć męska (3–8 razy częściej)

– praca wymagająca długotrwałego zgięcia łokcia

– praca fizyczna z przeciążaniem łokcia

– szczupła budowa ciała – brak ochrony zapewnionej przez tkankę tłuszczową

– zmiany reumatyczne (np. w przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawów)

Objawy wystąpienia zespołu rowka nerwu łokciowego:

– osłabienie odwodzenia i przywodzenia palców

– deformacja szponiasta palca małego i serdecznego

– zaburzenia troficzne w dystrybucji nerwu łokciowego

– występowanie objawu Tinela nad rowkiem nerwu łokciowego

– czasami wyczuwalna niestabilność nerwu łokciowego podczas ruchów łokcia (jego przemieszczanie z rowka nerwu łokciowego)

Rodzaje wykonywanych zabiegów rehabilitacyjnych są zależne od zaawansowania choroby i stopnia degeneracji stawu.

Preferowane techniki zabiegowe w schorzeniach łokcia:

– mobilizacja (link do mobilizacji) uciskowa punktów spustowych (rozluźnianie najbardziej aktywnych bólowo mięśni)

– trakcje stawowe (link do trakcji) ( oddalanie od siebie powierzchni stawowych)

– igłoterapia (link do igłoterapii) (nakłucia punktów maksymalnie bolesnych).